Premiera - 19.05.2010 Gdyby chcieć w gronie polskich wirtuozów fortepianu wyróżnić jednego, który ma najbardziej wszechstronne predyspozycje do wykonywania swingujących interpretacji – transkrypcji dzieł mistrza Fryderyka Chopina, to nazwisko Filipa Wojciechowskiego przychodzi na myśl jako to pierwsze. Laureat zarówno konkursów pianistycznych (Claude Khan Competition – Paryż; European Chopin Competition Darmstadt) a nade wszystko nagrody specjalnej na XIII Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Warszawie (jako członek oficjalnej reprezentacji Polski) posiada również laury najważniejszych konkursów jazzowych w Leverkusen (Niemcy) i Hoeilart (Belgia). To dowodzi, że nagrany przez niego album zarówno od strony znajomości chopinowskiej spuścizny jak i zgłębienia jazzowej wiedzy tajemnej jest ze wszech miar kompetentny. Filip Wojciechowski wraz z wybitną sekcją rytmiczną, często nazywaną „polską sekcją marzeń” czyli Czarkiem Konradem (bębny) i Pawłem Pańtą (kontrabas) zdają się każdą nutą potwierdzać naturalną melodyjność chopinowskich arcydzieł, predysponującą je do przekładania na język jazzu. Wojciechowski począwszy od Mazurka a-moll przez zjawiskową interpretację Grande Valse Es-dur po zamykającą album Etiudę es-moll, przez wszystkie dziewięć płytowych indeksów bawi nas piękną muzyką, zdając się każdym dźwiękiem mrugać do nas figlarnie okiem: czy aby mistrz Fryderyk nie grałby swoich fraz tak, gdyby żył dzisiaj i kochał jazz? I tę płynąca do nas miłość do jazzu oraz szacunek do całej muzyki tutaj słychać, co czyni ten album wyjątkowym w całej ofercie jazzujących chopinianów. Zaryzykuję nawet twierdzenie, że najlepszym. Piotr Iwicki