-
Powrót do listy
 
Spis utworów:
1. Prelude and Fugue No.1 in C-Dur BWV 870. C major
2. Prelude and Fugue No. 12 in f-Moll BWV 881. F minor
3. Prelude and Fugue No. 17 in As-Dur BWV 886. A flat major
4. Prelude and Fugue No. 8 dis-moll BWV 877. D sharp minor
5. Prelude and Fugue No. 11 in F-Dur BWV 880. F major
6. Prelude and Fugue No. 22 in b-Moll BWV 891. B flat minor
7. Prelude and Fugue No.7 in Es-Dur BWV 876. E flat major
8. Prelude and Fugue No. 16 in g-Moll BWV 885. G minor
9. Prelude and Fugue No.9 in E-Dur BWV 878. E major
10. Prelude and Fugue No.18 in gis-moll BWV 887. G sharp minor
11. Prelude and Fugue No. 23 in H-Dur BWV 892. B major
12. Prelude and Fugue No. 24 in h-Moll BWV 893. B minor
Wykonawca: PIOTR ANDERSZEWSKI
Tytuł: J.S. BACH - WELL-TEMPERED CLAVIER
Dystrybutor: WARNER CLASSICS / WARNER MUSIC PL
 
Premiera albumu: 29.01.2021. Piotr Anderszewski – jeden z najwybitniejszych współczesnych pianistów oraz zdobywca nagrody Gramophone w 2015 roku za album z nagraniami Suit angielskich (1, 3 i 5) J.S. Bacha tym razem proponuje interpretację „Das Wohltemperierte Klavier” – biblii pianistów i klawesynistów. Zamiast jednak nagrywać wszystkie 48 par preludiów i fug, artysta skupił się na 12 parach utworów z księgi drugiej. „Postanowiłem ułożyć elementy w kolejności według własnego subiektywnego wyboru (…). Ideą tego konkretnego porządku jest stworzenie sensu dramatu, który sugeruje cykl 12 charakterów rozmawiających ze sobą, tworzących lustrzane odbicie”. Myślenie artysty jest więc dramaturgiczne: „W muzyce zawsze jest jakaś historia, emocjonalna narracja, gdy jeden utwór podąża za drugim i go opowiada, niezależnie od tego, czy jest to kwestia kontrastu, czy ciągłości… Patrząc poza kontrapunktyczną sztukę, dostrzegam preludia i fugi w Das Wohltemperierte Klavier jako utwory – postaci”. Podczas gdy intencje Bacha z Das Wohltemperierte Klavier były dydaktyczne, Anderszewski mówi o „ich niesamowitej różnorodności charakteru i muzycznej faktury - w utworach można usłyszeć fakturę chóru, organów czy sonatowego tria. W muzyce Bacha zawsze jest liryzm, nawet gdy pisze rzeźbioną fugę.” Anderszewski czuje też, że niektóre utwory z kolekcji przywołują formy taneczne kojarzone z instrumentalnymi suitami epoki baroku, takie jak gigue, bourrée i passepied. Każdy z tych tańców można znaleźć na albumie Anderszewskiego z 2014 roku z Suitami angielskimi. Recenzent Gramophone napisał po wydaniu: „To wspaniały album. Po prostu wspaniały. Anderszewski i Bach od dawna są sympatycznymi towarzyszami, a gra Polaka fascynuje na wielu różnych poziomach… Na każdym kroku wykorzystuje możliwości fortepianu w służbie Bacha; Rezultatem jest wyraźne dzieło miłości, w którym rzuca nowe światło na starą muzykę, dając hipnotyzujący efekt”. BBC Music Magazine podobnie odniosło się do albumu: „Dla każdego, kto kocha Bacha (lub fortepian)… ta poprawiająca życie płyta wymaga posłuchania”.