„Adela” jest pierwszym albumem duetu pianisty Aleksandra Dębicza i gitarzysty Łukasza Kuropaczewskiego. Do udziału w projekcie artyści zaprosili światowej sławy kontratenora Jakuba Józefa Orlińskiego. Trzech przyjaciół stworzyło wysmakowaną i romantyczną płytę z aranżacjami klasycznymi (Bacha, Scarlattiego, Ravela, Albeniza) hiszpańskim flamenco, inspiracjami filmowymi („Narcos”, Pedro Almodóvar) oraz oryginalnymi kompozycjami i aranżacjami Aleksandra Dębicza („Quarantine Song” specjalnie na głos Orlińskiego, "Recipe" napisany z myślą o Łukaszu Kuropaczewskim, który jest nie tylko wybitnym gitarzystą, ale też uzdolnionym kucharzem). „Wybraliśmy repertuar, który wychodzi ze światów muzyki fortepianowej i gitarowej, choć południowy duch, unoszący się nad większością utworów, może się bardziej kojarzyć z tradycją gitarową”. „Adela” to prawdziwa uczta muzyczna, na którą zapraszają nas artyści. Wysmakowana i elegancka, ale też nie stroniąca od poczucia humoru i młodzieńczej łobuzerii. Pełna pozytywnej energii i południowego słońca. Stanie się z pewnością ścieżką dźwiękową wielu pięknych chwil. Tytułowa hiszpańska pieśń „Adela” Joaquína Rodriga o wielkiej miłości stanowi emocjonalną kulminację albumu. Jak mówi o tym utworze pianista Aleksander Dębicz: „Tytuł albumu wzięliśmy od pieśni Rodriga, ale nie samo imię jest najważniejsze, lecz człowiek, którego kochamy i za którym tęsknimy. Na pewno każdy z Państwa ma taką osobę, dlatego mamy nadzieję, że odnajdziecie w „Adeli” coś bliskiego sercu. ” Gitara klasyczna i fortepian występują razem niezwykle rzadko, tymczasem artyści odnaleźli we współbrzmieniu swoich instrumentów coś szczególnie pociągającego. Utwory na płycie łączą pozornie odległe muzyczne światy. "Aranżując utwory klasyczne, starałem się wydobyć nie tylko walory brzmieniowe obydwu instrumentów, ale także ich niepowtarzalną ekspresję oraz związki kulturowe. „Aranjuez Concerto BWV 1056” jest połączeniem najsłynniejszego utworu na gitarę i orkiestrę, czyli „Concierto de Aranjuez” Joaquína Rodriga z Koncertem klawesynowym/fortepianowym f-moll BWV 1056 Johanna Sebastiana Bacha. Tematy z drugich wolnych części tych dzieł przeplatają się tu na zasadzie filmowego montażu równoległego, a my zamieniamy się rolami – Łukasz prowadzi temat Bacha, a ja temat Rodriga. (…) Z kolei słynną Sonatę-Toccatę d-moll K. 141 Domenico Scarlattiego opracowałem w ten sposób, żeby wyeksponować jej hiszpańskie korzenie. „Domingo”, bo pod tym tytułem pojawia się na płycie, ma więc wyraźne cechy flamenco oraz warstwę improwizowaną".